Bagong kakawat

Nag-abot an partera, hinilot–hilot an tulak kan sakuyang ina.
Tigkua an presyon kan dugo.
dangan hinapot ni papa.
Araatyan lang daa, maaki na si mama.

Nagtabang man ngani akong magdakop nin manok.
Iyo na kaya yan an nakaugalian mi
sa kada mag-aki si mama.

Naoogma ako ta igwa na naman akong tugang,
Igwa na naman akong bagong kakawat.
Namumundo ako nin huli ta kadakol na kami digdi sa harong.
Sain na si papa maturog?
Makadurog pa daw siya ki mama?

Dikit na oras lang, naaraman ko na nag-aki na si mama.
Dae ko mapaliwanag an sakuyang kaogmahan.
Paglaog ko samuya,
Mau akong nadadangog ni hibi kan omboy.

Sabi kan matua kong tugang,
Gadan daa an ‘baby’.
Dali-dali kong hinanap an sakuyang tugang,
garu baga itong nag-aabang sa pagbukas kan dakulang puso,
sabay ang pagtunton kan anghel.

Kataid ko si papa habang tigpupunasan
Nin maimbong na tubig an bunso mi kudtang tugang.
Sa ikatulong aldaw daa iniyo ilulubong.

Tama nin gayo, garu siya anghel.
Mapution siya, kakulay ko kan ako aki pa man
bakong arog ngunyan na kulang na lang
dae na ako mahiling kong madiklom sa kaagtaan.

Garu lang siya turog na ikos
na nasisiraman sa lipot asin init sa luwas kan tulak ni mama.
Masiram sa laog, maimbong asin mayong ribok.
Maray pang dae ka na lang nagluwas,
baka mamatian mo pa an pagtios na namamatian ko na ngunyan.

Pag-abot kan hapon, nangalas ako kan nahiling kong
dakulaon an kabaong ni baby.
Sa isip ko, mahiwason man na maray an saeyang higdaan.
Maray pa siya, bakong arog kong nakikisusuan pa
makaturog lang nin tultol kun banggi.
Hastang kan nasirip ko an saendang lalawgon,
nasabutan kong pati palan si mama, sa untro aga man ilulubong.